Vandaag geven we jullie een inkijk in het bijzondere gezin van Bart, Els, Glenn en Brent. De jongens zetten tijdens de Marathon van Antwerpen een prachtprestatie neer.
Els vertelt ons met trots het verhaal over die bijzondere dag.
Zondagochtend 28 april 2019. Glenn en Brent staan klaar aan de start. Mijn jongens. Ze lopen hun eerste marathon. Niks bijzonders zou je denken. Er zijn wel meer twintigers die een marathon lopen. En toch… Brent en Glenn lopen deze marathon samen. Glenn al lopend terwijl hij zijn broer Brent voortduwt in een rolstoel.
Ze werden geboren in 1997, 3 maanden te vroeg. Ze wogen elk maar 1,400 kg. Opmerkelijke kereltjes, volgens de dokters. Want wanneer het niet goed ging met de ene, ging het plots niet goed met de andere. Wanneer de ene opknapte, was de andere ook meteen aan de betere hand. Je hoort het wel eens, die bijzondere verbondenheid bij tweelingen. Het moet beslist dat geweest zijn!
In de loop van de jaren is Glenn een fervente loper geworden. Maar pas onlangs kwam hij met dit prachtige idee aanzetten. Hij wou samen met zijn broer een marathon lopen.
Brent stemde meteen in. Onze omgeving was onmiddellijk gegrepen door hun uitzonderlijke stunt al waren sommigen geneigd tot twijfel...
Bovendien liet Glenn zich sponsoren en kon hij een mooi bedrag schenken aan MOK vzw waar Brent sinds kort in z’n eigen studio woont.
Samen voltooiden ze de marathon in 4 uur en 25 minuten, met Brent zittend in een race rolstoel. De race was voor beide broers minstens even uitdagend. Het publiek zag hen alle twee als lopers. Het gaf hen beiden een nieuwe identiteit en voor even kon Brent vrij zijn van zijn handicap.
De hele run lang waren ze elkaars mentale hulpmiddeltje. Glenn was de benen, Brent de aanmoediging.
Voor de tweelingbroers was de marathon misschien niet meteen het einddoel, maar eerder een manier om hun verhaal te laten zien en misschien zelfs anderen te inspireren. Ze zijn hier dubbel en dik in geslaagd!
Op naar de volgende marathon wat ons betreft ♥